صدا

صدا

صدا بدون سانسور sedaIR.ir
صدا

صدا

صدا بدون سانسور sedaIR.ir

ای جان جان جانم تو جان جان جانی


 

ای جان جان جانم تو جان جان جانی

                                                  بیرون ز جان جان چیست آنی و بیش از آنی

   پی می برد به چیزی جانم ولی نه چیزی

                                                              تو آنی و نه آنی یا جانی و نه جانی

  بس کز همه جهانت جستم به قدر طاقت

                                                             اکنون نگاه کردم تو خود همه جهانی

          گنج نهانی اما چندین طلسم داری

                                                        هرگز کسی ندانست گنجی بدین نهانی

نی نی که عقل و جانم حیران شدند و واله

                                                            تا چون نهفته ماند چیزی بدین عیانی

  چیزی که از رگ من خون می چکید کردم

                                                          فانی شدم کنون من باقی دگر تو دانی

       کردم محاسن خود دستار خوان راهت

                                                               تا بو که از ره خود گردی برو فشانی

          در چار میخ دنیا مضطر بمانده ام من

                                                             گر وارهانی از خود دانم که می توانی

      عطار بی نشان شد از خویشتن بکلی

                                                               بویی فرست او را از کنه بی نشانی

 

اشعار انتخابی

نجواهای یک بغض لبریز

دلتنگم ، همین ، و این نیاز به هیچ زبان شاعرانه ای ندارد

من زنده بودم اما انگار مرده بودم
از بس که روزها را با شب شمرده بودم...

یک عمر دورو تنها ،تنها به جرم این که
او سر سپرده می خواست من دل سپرده بودم
یک عمر می شد آری در ذره ای بگنجم
از بس که خویشتن را در خود فشرده بودم
در آن هوای دلگیر وقتی غروب می شد
گویی به جای خورشید من زخم خورده بودم
وقتی غروب می شد ،وقتی غروب می شد
کاش آن غروب ها را از یاد برده بودم
 

محمد علی بهمنی

---------------------------

دل
دیگر
در جای خود نیست
به همین سادگی!


 حسین منزوی

----------------------

گفتی: غزل بگو !چه بگویم؟مجال کو؟
شیرین من برای غزل شور و حال کو؟
پر می زند دلم به هوای غزل ولی
گیرم هوای پر زدنم هست ،بال کو
گیرم به فال نیک بگیرم بهار را
چشم ودلی برای تماشا و فال کو؟
تقویم چار فصل دلم را ورق زدم
آن برگ های سبز آغاز سال کو؟
رفتیم وپرسش دل ما بی جواب ماند
حال سوال وحوصله قیل و قال کو؟ 


 قیصر امین پور

برگرد


برگرد


ای اشنای خوبم تا زوده برگرد

 

دیوونه ی تورو دوری دیوونه تر کرد

 

من ماندم و تو رفتی از راه جدایی

 

ترسم پشیمان باشی و اما نیایی

 

من ماندم اینجا پیش این دلبستگی ها

 

تو رفتی اما با تمام دلخستگی ها

 

پژمردم اینجا من از درد تنهایی

 

بر لب رسد جانم تا انکه بازایی

 

ای رفته از این قطب تا قطب رسیدن

 

ای بهترین پرواز ای حد پریدن

 

تنها تو درمانی بر درد دل من



منشین غمگین


گل من چندین منشین غمگین شام محنت بسر آمد
سر و دست افشان غم دل بنشان غمخوارت از سفر آمد


ز چه بنشستی بگشا دستی آذین کن صحن و سرا را


که پس از غمها به رخ شبها آب و رنگ سحر آمد


شب مهتابی ز چه بیتابی روشن کن شمع صبوری


منشین غمگین که مه دیرین تابان و جلوه گر آمد


تو که آگاهی که چه شبهایی بایاد او بنشستیم


شب بارانی غم پنهانی رفت و نور بصر آمد


پس از آن دوری غم مهجوری شور و شادی بر پا کن
ز غم پنهان نشوی گریان چون او خندان ز در آمد


شب مهجوری ز ره دوری آوای رهگذر آمد


که سحر سر زد غم دل پر زد شادی از بام و در آمد


شب جانکاهی شر آهی زد ابر غم به کناری


به سر افرازی به دل افروزی خورشید ما به در آمد


پس از هجران غم بی پایان پیدا خاتم عشقم
به دلم نوری چه شر و شوری زان مرغ خوش خبر آمد

از بیژن ترقی